به گناه آلوده شدن...شهري شدن...بي آرمان شدن...نه!بد تر!آرمان از غم ارزش شد غم نان...
ذائقه مان عوض نشده، خودمان که عوض شده ايم...
و کاش نشده بوديم.کاش مي توانستيم سرمان را راست بگيريم بالا و بگوييم ما هم مثل شماييم.هنوز پاکيم و خالص...آنقدر که متبلوريم...
ولي مي داني محد من؟
اين روزها جلوي آيينه که مي ايستم ديگر متبلور نيستم...ديگر نمي بينم گل هاي خشک روي ديوار را...
مي فهمي؟بگو که تو مي فهمي ام...بگو...