زير بار مهمان ناخوانده بودن نمي روم...خودش اورد ما را قلبمه گذاشت سر اين سفره..مگر نه؟ما كه توي دنيا گم شده بوديم..حواسمان نه به زمان بود و نه مكان!كاش صاحب خانه آخر اين ميهماني به تو ناخنك و حتي بيشتر!‏بزند..و من..روز آخردم در...منتظر خوشامدي هستم كه صاحب مجلس بهم بگويد..منتظر نگاهش..