کوله پشتی من

 

 

 

مسافر: ای باااباااا...توی این دنیا

اصصصصلا نمی شه رنگ خوشی رو دید

همش سختیه..و گاهی برای دل خوشیمون..و کم نیاوردنمون..

خوشی!

ایشالا بریم بهشت با هم رفاقت کنیم

جدا میگم

گاهی حس می کنم دنیا اندازه ظرف دوستیهای ما نیست

رسما جلومون کم میاره...

اما بهشت..یه چیز دیگس...قطعا یه چیز دیگس..

اصلا می دونی؟...اینجا باید دوست پیدا کنیم

توی آب نمک بخابونیمشون..بعد بریم تو بهشت باهاشون رفاقت کنیم

رفاقت ها...

دوستم: اتفاقا توی مکیال بود فکر کنم که میخوندم

میگفت سمت راست عرش خدا، اون دنیا، یه عده هستن

توی یه هاله ای از نورن

که چشم بقیه نمیتونه ببیندشون انقدر نور دارن

 مسافر:خخخخخخخب..

 دوستم:  بعد میگن اینا کسایی هستن که در حلال خدا با هم «دوستی» کردن !!!

خیلییی برام جالب بود!

مسافر: یا خدااااااااااااااااااااااااااااااا

سمت راست عرش خدا..چه VIP محشریییییییییی!

 دوستم: ...

 مسافر:دل می بره...رسما نعمتهاش از آدم دل میبره

ایشالا خودش روزیمون کنه،بحق همین شبای عزیزش...

بحق مولا که الان تو راهه...بحق دل حضرت زهرا که الان دل تو دلش نیست که همسرش "ولی" شده...

 دوستم: ...

دوستم    : ایشالا سمت راست عرش خدا ببینمت    !

مسافر:ایشالااااااااااااااااااااااااا

 

پ.ن شماره1: بعضی از دوستهای آدم هستن که رسما دلت می خواد تا ته ته ته دنیا باهاشون بری.

پ.ن شماره 2: بعضی از دوستها هستن که سر یه درد مشترک، باهاشون دوست شدی. محاله اون دوستیها و دوستها رو فراموش کنی.گرچه دنیا تو رو ازشون دور بکنه

پ.ن شماره 3: بعضی از دوستها هستن، که اونا باهات دوست شدن! توی یه برهه ای که هیچ حوصله ارتباط عمومی موثر رو نداشتی!! اونا هم محشرین واسه خودشون

پ. ن شماره 4: دوستی های قدیمی هم که بماند... . میتونی بشینی مثل مورخ های پیر! ازشون حرف بزنی و حرف بزنی و.. کیف کنی...

پ.ن قبل شماره 1!: این پست قطعا اختصاصا برای تمام دوستهای عزیزم است که به اینجا سر میزنند.

پ.ن شماره5: دوستها و دوستی کردنها، خیلی حرف دارند برای زدن..شاید اینجا..ولی احتمالا نه!

می گذارمشان برای بهشت...