کوله پشتی من

                                                          به‌نام او...

سلام!

خوبید؟من یه سری کلاس می‌رم که خیلی جالبه.هر وقت هم یه چیزی که به درد شما بخوره و دوست داشته باشید، پیدا کنم،براتون می‌زنم.اینم یه چیزیه که تو جامعه،خیلی بیشتر از خیلی باهاش روبرو می‌شیم.  اگر دوست داشته باشید باز هم می‌زنم.

نمی‌دونم تا حالا با این کسایی روبه‌رو شدید که می‌گن: دلت پاک باشه؟  حتماً زیاد دیدید!!!ما هم که دیدید؛ خیلی بهمان بر می‌خورد فوقش می‌توانیم بحث را عوض کنیم!! (البته خودم را عرض می‌کنم شما ها که...)

خلاصه اینکه باید صاف جلو اینا وایسیم وگرنه همین جوری پیچمون می‌زنن و می‌رن جلو بعد هم نمی‌فهمیم از کجا ضربه خوردیم؟؟؟ .

خب!اگر کسی که باهاش حرف می‌زنین منطقی باشه یا اینکه حداقل اسم ارسطو ‌و ابن سینا راشنیده باشد خیلی راحت می‌شود جوابش را داد:

1.خیلی واضحه که ظاهر تجلی باطنه و ظاهر همچین کسی نمی‌تونه نشون پاکی اون باشه!البته اگر از ضرب‌المثلهای ایرانی هم در این زمینه استفاده کنید جواب می‌دهد. ضمناً اکثر کسانی که این حرفها رو می‌زنن،خودشون رو دوستدار خدا هم معرفی می‌کنن!حالا ما به درست بودن این قضیه کاری نداریم،مهم اینه که دوست داشتن با نافرمانی قابل جمع نیست.(این آدمها معمولاً یه معشوق دست نیافتنی هم دارن،از مثال اون هم می‌تونید استفاده کنید)

2. اگر این آدم واقعاً به فکر پاکیه...باید به عرضشون برسونید که حجاب خود زمینه‌ پاکیه.

3.حتماً می‌دونید که باید بگید :ظاهر و باطن مکمل هم هستند!

4.حدیث« اتقوا فی مواضع التهم »هم یادتان نرود!

می‌رسیم به دسته‌ای که...:با اینها باید خیلی رو راست بود؛حتی اگر ناامید هم شدند برایتان مهم نباشد!گاهی اوقات لازم است.کافی است بگوئید:                                                                                                                        _دلت را برای چه کسی پاک کردید؟                                           _خدا.

_برای چه؟                                                                          _رضای خدا

پس این خدایی که شما دوست دارید و پیگیر رضایتش هم هستیداین دستورات را داده است:...

خودتون می‌دونید که باید آخرش رو چی بگید که!؟!؟!؟!؟!