کوله پشتی من

این که این دل نوشته است یا درد نوشته بماند...

این که ما هرسال مشهد می آئیم، یا دعوتمان می کنند یا همت می کنیم و یا هرچیز دیگر؛ بماند...

این که لابد زیارتمان قبول نیست والا یردون سلامی را می شنیدیم؛ بماند...

این که بین این هزاران زائر کدامشان برای امام رضا عزیز تر است؛ بماند...

این که من قهر کردن بلد نیستم تا امام رضا ویژه تحویلم بگیرد؛ بماند...

فقط یک جوری به من بگو تو هم  دلت برای من تنگ می شود همان گونه که دل من؟

27 تیر/صحن انقلاب/7 عصر

دست نوشته ای است از مشهد امسالم.با تلخیص البته.