کوله پشتی من

YOU CAME TO ME…

یک:شعر بالا حال این روزهایم است.اسم یکی از کارهای سامی یوسف است.

در سایتش نوشته:

دومین ترانه فارسی سامی یوسف با عنوان «به سویم آمدی» در ماه رمضان منتشر می شود.

من چند ماه پیش که از پایین امیر آباد تا بالایش را با تاکسی رفتم، آقای راننده، در ماشین این موسیقی را گذاشته بود!فکر کن

یعنی از کجا آورده بوده؟!؟؟!

دو: دیروز و امروز، اینجا 60 و خورده ای بازدید داشته!زیاد نیست یه کم؟...

برای وبلاگی که دیگر به روز نمیشود؟... یه کم قضیه مشکوک نمیزنیه؟...هوم؟...

سه:هر روزی که کامیون بیاید و مطمئن شوم راننده اش حسابی است،اسبابم را میدهم بهش که ببرد به پلاکفا.

فقط خدا کند درب و داغون نکند اسبابمان را..

یادم باشد بپیچمشان توی کارتن و رویش حتماً‏قید کنم:محموله شکستنی است.با احتیاط حمل کنید.

چهار:چهار نداره

پنج:دوست دارم، اسم وبلاگ و نام کاربری اش را عوض کنم. با اینکه کاغذ دیواری و سردر این خانه ام را دوست دارم ولی این را هم دوست دارم عوض کنم.کمک!

شش:این پست،پست آغازی بر یک پایان نیست.خیلی در گیر و گور اسمش نباشید.

حالا اگر خیلی دوست دارید که بدانید،اسمش "مقدمه ای بر آغاز یک پایان" است.آن پست مذکور را ان شاء الله بعد از هجرت می نویسم.

هفت:در کامنتها گیر ندهید که تو که بلاگفا نبودی که حالا داری میخواهی بروی پلاکفا... .نبودم که نبودم!

تا به حال به گوشتان خمپاره خوشه ای خورده است؟

داستان ماست...

هشت:خطاب به  دو تا از خوانندگان وبلاگم به نام ساقی و زهرا:یکی از دلایل ادامه دادنم حرفهای تو بود.

نه:دلم میخواهد وبلاگم زیر و رو شود.همین.خواستم بدانید!