کوله پشتی من

این شبها،که بر بالای بام ها کم و بیش صدای تکبیر و گاهاً‌ فحش به نظام و رهبر عزیزمان می آید...

دلم می سوزد برای سبز پوشانی که با مرگ بر دیکتاتور گفتنشان، خودشان کله پا شوند...

مگر اینکه معتقد نباشند که حق با آن هاست...

آن وقت همین نظام و رهبر عزیز آنها را در آغوش خواهند کشید

و نه سفارت ایتالیا و بی بی سی فارسی و هر خیر خواه نمای دیگر...

پس سبز پوش عزیز

بگذار من نیز با تو هم صدا شوم.

نمی گویم مباهله.

ولی...

من نیز خواهان این هستم که دیکتاتور اصلی بمیرد.

نه کسانی که دیگران به غلط به تو دیکته کرده اند:دیکتاتور

____________________________

راستی امشب لیله الرغائب است.

مگر امام زمان برای آمدنش دعا کند که بالاخره به حضورش برسیم.

امام

دلش به دعای ما و حضور ما، خوش است که تا حالا به،بی امامی محکوم شدیم.

امام عزیزم!

بی خیال

ما بی لیاقتیم

دیگر بیا

 بیا که تکلیف ما را معلوم کنی....

در این دنیای شیر تو شیر