کوله پشتی من

دشمن ما آن قدر ها هم ساده نیست که وقتی نتواند به این سادگی کشور فیزیکی برای خودش درست کند،دست از کار بکشد.

اسرائیل خیلی خوب فهمید که کار کشور سازی یک پروسه‏ی بلند مدت است.پس با این حال که داشت راهبرد بلند مدت خود را پیش میبرد،

به این فکر کرد که یک کشور مجازی برای خودش بسازد.شروع کرد به ساخت و ساز کارخانه و خریدن سهام شرکتها.

به طوریکه وقتی الان نگاه میکنی میبینی همه چیزت را کالاهای اسرائیلی میسازند.از گوشیت گرفته تا کافه میکست که عمراً بتوانی طعمش را فراموش کنی

و حتا شیر خشک بچه ات.

اسرائیل خوب به هدفش رسید.با ساخت بهترین و متنوع ترین کالاها،و عادت دادن مردم به آنها،خوب توانست کشور مجازیش را حتا بین کشورهای مسلمان وسعت دهد.

و حالا ما مانده ایم و فجایع غزه و وجدان دردمان بعد از خوردن نوشایه کوکاکولا و کاکائو های کیت کت  وآب معدنی نستله.

ای همه کسانی که راهپیمایی میکنید و میخواهید خروشتان را به اسرائیل برسانید

اسرائیل از هیچ کدام اینها نمیترسد

حتا اگر پرچمش را هم آتش بزنی باکی ندارد....

اسرائیل وقتی احساس خطر میکند که تو دیگر گوشی نوکیا نخری،قهوه نستله درست نکنی،و نوشابه پپسی را سر نکشی.

 آن وقت است که اسرائیل  به خودش می‏جنبد و میفهمد انگار جدی جدی منافعش در خطر است

یک ذره شجاع باش،به یاد یکی مثل خودت بیفت که در غزه است،خودت را فراموش کن و گوشی نوکیایت را در آتش بینداز

آن وقت است که وقتی پرچم اسرائیل را هم آتش بزنی کار درست را کرده ای.چون آن زمان دیگر ثابت کردی هیچ  چیز اسرائیل برایت ارزش ندارد حتا پرچمش