شجاع باشیم!
جمعه راهپیمایی بود.بعد از نماز جمعه....ریاء نباشد ما تازه در نماز فهمیدیم راهپیمایی است...
شاعر آنجا میگفت(منظورم شعار دهنده است)سفارت انگلیس تعطیل باید گردد و به کسانی که ته بودند چون صدا نمیرسید
تکرار میکردند:سفارت اسرائیل تعطیل باید گردد
یکی نبود بگوید اسرائیل دفتر حفظ منافع هم ندارد چه برسد به سفارت....
خانمی جلویم را گرفت و پرسید:دانشجویی؟
-گفتم بله
-گفت:برو به این نمایندگان مجلس بگو کالاهای اسرائیلی را تحریم کنند.چرا هنوز نوکیا و کوکاکولا و نستله و مابقی کالاهایشان وارد میشود؟
مانده بودم تعریف این مردم از یک دانشجو مگر چیست؟
اما حرفش حرف خودم هم بود...نماینده مجلس که قدرت قانون گذاری دارد که دیگر نباید بیاید راهپیمایی و شعار بدهد و پلاکارد بگیرد و ...
کاش همه مان باور میکردیم این شرکتها واقعاً صهیونیستی هستند.و اگر هم ایران تولید میکند،حداقلش این است که نماینده آن شرکتها است
و مقداری از این پولها قطعاً توی جیب آنها هم میرود.
از الان دارم به صحنه ای فکر میکنم که یک سری انسان شجاع،گوشیهای نوکیایشان را در آتش بیندازند
خیلی سخت است....
میشود کلی توجیه چید که حرف بیخودی است....
اما جلوی خدا نمیشود توجیه کرد
تک تک مان آنجا مسئولیم
چه کارمان اثر داشته باشد و چه نه
ما مسئولیم
حالیته؟
دغدغه ی ما و جوانان غزه چقدر متفاوت است....
کیست که شجاع باشد؟