کوله پشتی من

* میروم پیش امام..از نوع "رضا"یش! باشد که راضِیَةً مَرْضِیَّة برگردیم..

* سال نو _هرچه اسمش باشد_ پر خیر و برکت برایتان باشد ان شاء الله

* به "یار دیرین" : می شود خودتان را معرفی کنید؟..

نمی دانم

چرا Play زندگیم

رو همین قسمتش گیر کرده و جلو نمیرود...

پ.ن: چققدر این جمله عباس بابایی(شوق پرواز) توی ذهنم ماند وقتی گیر کرده بود، سرش را برد بالا و گفت:

تنها تو دانی و توانی و من همواره ندانم و نتوانم...

رفاقت

مقوله است که تنها با رفیق می شود کرد!

نه پدر و مادر، نه خواهر، نه همسر، نه فامیل و نه هیچ کس دیگر!

پ.ن1: این حرف به معنای ندید گرفتن یا سطح پائین گرفتن رابطه های دیگر نیست بلکه صرفا جهت مشخص کردن مرز رفاقت با بقیه رابطه هاست!

بنده به شخصه پدرانه، مادرانه، خواهرانه و ...دارم

که بسسسیار دوستشان می دارم برای همین خدا را شاکرم!

پ.ن2: خدا هیچ کس را بی رفیق نگذارد...

باز نشر یک شعر تکراری ولی دلنشین...

گاهی گمان نمی کنی ولی می شود

گاهی نمی شود، نمی شود که نمی شود

 گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است

گاهی نگفته قرعه به نام تو می شود

گاهی گدای گدایی و بخت نیست

گاهی تمام شهر گدای تو می شود...

ای خوش حساب

سهم مرا زودتر بده

بعد از دو ماه عزا

چه شد ک ر ب ل ا ما؟...

وقتی دوستی های آدم

با محبت اهل بیت گره می خورد..

آن وقت است که دیگر این محبت بی انتها می شود...

به ولای علی!

اصلا هرچه فکر می کنی، می بینی این دوستی "تهی" (به فتح ت) ندارد!

آدم از بعضی دوستهایش..خصوصا آنها که در یک جاهایی با آدم بودند، حرفهای مهم و خاصی با هم زدندو شنیدند

آنها که ادعایشان می شده است

توقع دارد که جا خالی نکنند!

اما می کنند...

و بعد هم سعی می کنند مقدمات تو را قبول نکنند تا نتیجه هم نگیرند!

آن وقت است که غم کل عالم می ریزد توی دل آدم...