کوله پشتی من

تمام می شوم شبی...

فقط به من اشاره کن!

دارد کنده می شود

از جایش...

د ل م...

پ.ن: دعا فقط!

و سکوت تو...

جواب همه مسئله ها...

نیست!

پ.ن:شعری فرستاد که وسطش این بود:

جواب ناله ما را نمی دهد دلبر

خدا کند که کسی تحبس الدعاء نشود

مریض عشقم و من را طبیب لازم نیست

خدا کند که مریضی من دوا نشود...

د و ا بشود..

رمضان امسال که تمام شد

حس مهمانی را داشتم که علاوه بر خوردن خوردنی های سفره

مقداری هم توی کیسه و ظرف یک بار مصرف کرده و برده...

خخخیلی حس خوبی بود..هست!

و قَد اوجبتَ لکلِ ضَیف قِرّی

و انا ضیفُک...

و واجب کردی برای میهمانانت پذیرایی را

و من میهمان توام..

پ.ن: فراز آخر دعای بعد از ابوحمزه

بعد از خدا

"کرییییم"

فقط به شما می گویند جد بزرگوار...

پ.ن: همان قدر که آدم کیف می کند وقتی 13 رجب بچه اش بدنیا بیاید

کیف هم دارد که تولد امام حسن مجتبی علیه السلام...

وجه تسمیه اش را هرکس فهمید دستش بالا!

فکرش را هم نمی کردم

این قدر زوووود

 برسم به روزی که صادقانه، راحت و بدون غلو بگویم:

" من این موها رو تو آسیاب سفید نکردم.."

پ.ن:اتفاقات سخت آدم را خخیلی زود بزرگ می کند و حتا پیر!